Survey Methods of Confronting Controlling Stress in Ischemic Heart Disease Patients Refferd to Dr. Hashmat Hospital in Rasht, 2000.

چکیده: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است و جنبه گذشته نگر دارد که با هدف «تعیین روشهای رویارویی با استرس بیماران ایسکمیک قلبی مراجعه کننده به درمانگاه قلب بیمارستان دکتر حشمت رشت در سال ۷۹-۱۲۷۸» انجام گرفته است. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی مراجعه کننده به درمانگاه قلب یکی از بیمارستانهای شهر رشت می باشد، از این تعداد ۱۵۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابراز گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه ای شامل دو بخش مسئوالات مربوط به اطلاعات دموگرافیک (۹ سئوال) و شیوه های رویارویی با استرس (۱۳ سئوال) بود. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از عملیات آماری توصیفی و استنباطی و کامپیوتر و نرم افزار SPSS نشان داد که اکثریت (۴۸٪) واحدهای مورد پژوهش از شیوه کنترل استرس غیر مؤثر و غیر مفید جهت رویارویی با استرس و حداقل واحدهای مورد پژوهش (۲۰٪) از شیوه کنترل استرس مشکل مدار و همچنین ۳۲٪ آنها از شیوه کنترل استرس هیجان مدار استفاده می کرده اند. به عبارتی دیگر اکثریت واحدهای مورد پژوهش از روشهای کنترل استرس نامناسب استفاده می کرده اند که با متغیر سن، جنس، محل سکونت و شغل ارتباط معنی داری داشته اند. | در نهایت می توان گفت که شیوه مقابله با استرس مشکل مدار همواره به عنوان روش مطلوب و مناسب می باشد و شیوه کنترل استرس متمرکز بر هیجان و غیر مؤثر و غیرمفید، باعث کاهش تلاش فرد جهت حل مشکل شده و بدین ترتیب مشکل فرد برطرف نگردیده و در مواردی به صورت مزمن و پیشرفته در می آید.